Een gezonde relatie met voedsel en natuur, daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen. Tuincoördinator Tom Haage ziet de pubers van middelbare school Het Pantarijn dan ook graag komen in de schooltuin ‘Plantarijn’. Op de tuin, op een paar minuten lopen van de school, is namelijk ruimte voor de gekste dingen. En ook voor hele gewone trouwens, zoals een veldje aardappelen.
De tuin is er niet alleen voor de biologieles. “We maken met een groep docenten van bijna alle vakgebieden plannen voor lessen die in de tuin kunnen plaatsvinden”, vertelt Tom. “Zo heeft scheikunde een stikstofproject. En met natuurkunde krijgen ze hier les over snaren. We spannen hele lange snaren die de leerlingen laten trillen en dan kunnen ze uitrekenen wat de frequentie is.”
Geen gelikte moestuin
Natuurlijk zijn er ook biologielessen, waarbij leerlingen in proeftuintjes experimenteren doen met planten. Maar ook vakken die minder voor de hand liggen zijn van de partij. “Laatst nog hadden we een geweldig project vanuit klassieke talen rond Demeter, de Griekse godin van de landbouw. Vier groepjes leerlingen – architecten, verhalenvertellers, priesters en journalisten – werkten samen toe naar een Demeter-ceremonie. Met een tempel en een processie.”
Verwacht op Plantarijn geen keurige perken met groenten, benadrukt Tom. “Het gaat er niet om een gelikte moestuin te hebben, zonder een sprietje onkruid. Het gaat er vooral om dat kinderen zich ontwikkelen, en iets leren over planten en over zichzelf.” Zo zijn er twee leerlingen die hun profielwerkstuk doen over de landbouw van de Azteken. Die lieten bonen klimmen in maisstengels, met pompoenen eronder. En soms zijn er dan tegenvallers. “Kijk, hier in het ene plotje zie je dat de duiven zich tegoed hebben gedaan aan het zaad en de slakken aan de plantjes, maar het andere ziet er wel goed uit.”
Een ander voorbeeld is de vijver. “Die is bedoeld als ecologische stapsteen. Voordat de kinderen die gingen graven, zochten de ze uit voor welke dieren ze de vijver geschikt wilden maken, bijvoorbeeld padden en libellen. En daarna moesten ze uitzoeken hoe ver die dan af kon liggen van andere vijvers. En wat voor waterplanten er nodig waren. Het graven van de vijver is dan eigenlijk niet eens meer zo belangrijk. Behalve dat het natuurlijk goed is als ze even lekker fysiek bezig zijn in de buitenlucht.”
Persoonlijke ontwikkeling
Veel leerlingen komen naar de tuin in hun P-uren, dat zijn uren die ze zelf mogen indelen voor hun persoonlijke ontwikkeling. Op de tuin kunnen ze een eigen project ontwikkelen. “Een paar jaar geleden hebben een paar leerlingen in hun P-uren bedacht dat ze stammetjes wilden enten met paddenstoelen. En moet je kijken nu: ze zitten vol met shii-takes.” Van de gemeente kreeg de Plantarijn dit jaar een aantal fruitbomen en -struiken, die Tom met leerlingen van zusterscholen uit Duitsland en Hongarije heeft geplant.
Plantarijn is geen productietuin, maar er is vaak genoeg wat te eten. “Naast die shii-takes zijn onze aardbeien en bessen zijn altijd zo op. Met de leerlingen van de Internationale Schakelklas gaan we vaak koken, lekker boven een houtvuurtje. Weet je, Plantarijn is ook gewoon een heerlijke plek om te zijn. Er komen steeds vaker docenten in hun lunchpauze, en bij lekker weer blijven leerlingen na schooltijd vaak nog een uurtje hangen. Mooi toch?”
Foto bovenaan pagina: Tom Haage werkt met kinderen in de Plantarijn. © Dorien Roggekamp