Toen André van den Ende en zijn vrouw Marisca in 2008 hun jarenvijftighuis aan de Marterlaan kochten, voelden ze zich een soort Doornroosje. “Het was helemaal overgroeid met bos, de aarde liep door tegen de muren, en er stonden bomen omheen van wel 45 meter hoog. Daarnaast was het totaal niet geïsoleerd, met overal enkel glas.” Hun eerste verbouwing, in 2009, omvatte dan ook dubbele ramen, maar verder was Van den Ende nog niet zo energiebewust. Dat kwam pas later, toen er in 2012 al schimmel kwam op de in 2009 nog gesausde muren.
Inspirerende bijeenkomsten
“We beseften toen ook dat het toch wel erg tochtig was. Ik heb een aantal bijeenkomsten bijgewoond over energieneutraal wonen, met Sanne Meelker van de gemeente en energie-adviseur Hanneke Tent. Dat waren hele inspirerende bijeenkomsten met gelijkgestemden. Je kon elkaar vragen hoe een ander problemen had opgelost.” Toen Tent met een warmtescan aantoonde dat ze toch wel erg voor de mussen stookten, was voor Van den Ende duidelijk dat ze het groots moesten aanpakken.
“Je kunt je geld maar één keer uitgeven, en het was wel duidelijk dat we de investering in energiezuinigheid nooit helemaal terug zouden zien in een hogere waarde van het huis. Dus we hebben ook nog wel gedacht om een ander huis te zoeken. Maar dit is zo’n mooie plek, we wilden hier gewoon blijven!”
Welstandscommissie weinig begrip voor energiezuinigheid
Samen met Tent en aannemer Richold Hengst hebben ze vele uren aan de keukentafel plannen zitten maken. Toen dat eenmaal klaar was, wilden ze aan de slag, maar de welstandscommissie wilde er ook nog iets over zeggen. Van den Ende: “We wilden een isolerende schil om het huis leggen. Maar omdat het een dubbel woonhuis is, zullen gevel en dak daarna iets verspringen ten opzichte van de buren. Een kleine 20 centimeter, maar wat een gedoe dát heeft opgeleverd! Erg jammer dat het je zo moeilijk wordt gemaakt om energiezuinig te worden. Ik had wel wat meer begrip verwacht van de commissie. Gelukkig is het plan, na drie vergaderingen in de welstandscommissie toch goedgekeurd. En konden we met twee maanden vertraging eindelijk aan de slag.”
Ze zijn begonnen met het isoleren van de oude muren, door er Isofloc cellulose isolatie in te spuiten, gemaakt van gerecyclede behandelde oude kranten. Het dak is verhoogd en de ruimte tussen plafond en dak ook volgespoten. Ook de vloer is helemaal ingepakt. Vervolgens was het uiteraard nodig de boel te ventileren. “Daarvoor hebben we een ventilatiesysteem met warmteterugwinning. Elke ruimte wordt afgezogen via een pijp (die in de muurisolatie kon worden weggewerkt), en centraal in de hal is er een inblaas. Door alle deuren een paar centimeter in te korten, circuleert de lucht door het hele huis.” Op het dak ligt een zonnecollector voor het warme water, en de keuken kreeg een pui met tripelglas en vloerverwarming. Tot slot is het hele huis geïsoleerd met 16 centimeter isolatiemateriaal en is de hele woning bekleed met een mooie blauwgrijze stuc laag.
Het resultaat mag er wezen. “We zijn van energielabel E naar A gegaan, of misschien wel A+ en besparen 60% op de gasrekening”, meldt een trotse Van de Ende. “Het ziet er veel mooier uit, en het is bovendien véél comfortabeler geworden in huis. En als we weer een tijdje gespaard hebben, en zonnepanelen kunnen kopen, zijn we ooit helemaal energieneutraal!”
Foto bovenaan pagina: André van den Ende, zijn vrouw Marisca en hun kinderen besparen na hun verbouwing 60% op hun gasrekeningen, en hun huis ging van energielabel E naar A, of misschien wel A+.