Toen Karin Groenestein en Willem Hendriks begin deze eeuw hun huis aan de Dijkstraat kochten, was het nog maar een paar jaar oud. “Maar er moest nog veel aan gebeuren”, vertelt Hendriks. “Omdat het gebruikt was als studentenhuis, zaten er wel een heleboel keukentjes in, maar bijvoorbeeld geen fatsoenlijke vloeren.” Ze keken ook toen al naar de mogelijkheden voor zonnepanelen, maar dat zat er door de oriëntatie van het puntdakje niet in. Nu, twaalf jaar later, zijn ze lid geworden van de Coalitie Energieneutraal, en zitten ze midden in een grote verbouwing waardoor hun huis uiteindelijk niet alleen mooier en groter, maar ook compleet energieneutraal wordt.
Warmtefoto
Het begon anderhalf jaar geleden, vertelt Groenestein. “Energieadviseur Hanneke Tent kwam langs met een thermische camera toen het knetterkoud was. Daarmee zag je op de buitenmuur precies de radiatortekening, de voordeur en de ventilatieroosters.” Stap één was dus radiatorfolie. “Dat is een quick win, dat verdien je eigenlijk meteen terug.” De voordeur wordt binnenkort met kozijn en al vervangen door een exemplaar met dubbel glas. De ventilatieroosters zullen voortaan dichtblijven, legt Hendriks uit. “In het hele huis zit binnenkort balansventilatie. In elke kamer zit een afzuigpunt met een CO2-sensor. Die afgezogen lucht gaat naar een technische kast, waar een warmtewisselaar de warmte weer gebruikt om de aangezogen frisse lucht voor te verwarmen.”
Die technische kast midden in het huis, bevat dan ook niet alleen het ventilatiesysteem met warmtewisselaar, maar ook de HR-ketel en het watervat van de zonneboiler die recent is geïnstalleerd.
Besparen, isoleren, opwekken
In het energieneutrale wereldje is het bekende devies: besparen, isoleren, opwekken. Hendriks: “Als de energieadviseur met ons door ons huis liep, deed ze steeds overal de lichten achter ons uit, en ze vond ook eigenlijk dat de thermostaat wel een graadje lager kon. Maar dat wil ik eigenlijk niet! Ik wil juist ook techniek inzetten om te blijven doen wat ik doe. Ik wil mijn levensstijl hierom niet hoeven aan te passen.” Dat leverde leuke discussies op, maar besparen, isoleren en opwekken, het gebeurt wel allemaal.
Hendriks: “We besparen door nieuwe energiezuinige keukenapparatuur en die warmtewisselaar. Isoleren doen we door die radiatorfolie, de nieuwe voordeur, extra isolatie van vloer en muren en driedubbel glas in de nieuwe serre en de nieuwe dakkamer.”
Met die waaiervormige uitbouw van het puntdak wekken Groenestein en Hendriks tenslotte ook energie op, want het bolle dak ligt vol met zonnepanelen en een zonnecollector die warm water produceert. “Zo produceren we zo’n 6000 kW per jaar, genoeg voor een gezin met drie kinderen”, hoopt Groenestein. “De terugverdientijd van zonnepanelen is inmiddels nog maar acht tot tien jaar, zelfs zonder subsidie, dat moet je dus gewoon doen, als je dak er geschikt voor is en je de investering kunt betalen.”
Kroon op het werk
Hendriks en Groenestein verdienen de meeste investeringen redelijk snel terug. Behalve dan de bodemwarmtepomp waarvoor deze zomer twee buizen geslagen zijn tot 140 meter diepte. Daar komt water uit van een graad of 16, en die warmte gebruikt de HR-ketel voor de verwarming. Deze investering verdienen ze pas na meer dan een halve eeuw terug. Toch doen ze het: “Het is de laatste stap waardoor we hopen helemaal energieneutraal te worden, de kroon op ons werk. Je kunt zelf iets doen!”. Ook Hendriks heeft de smaak inmiddels helemaal te pakken. “Als volgende project ga ik eens uitzoeken of er geen zonnepanelen kunnen komen op de flat hier tegenover.”