In Martins kamer lijken grote bergen zand en plassen water te liggen. Dat lijkt maar zo omdat zijn kamer dicht op de tuin zit. Binnenkort biedt zijn raam uitzicht op een mooi stukje groen tussen de Rooseveltweg flats. Maar zover is het nog niet. “De aannemer heeft het werk tijdelijk stil moeten leggen omdat het zoveel regent. Hij is bang dat zijn machine in de grond wegzakt. Of de tuinen eind maart klaar zijn, weet ik niet; dit is de laatste tuin waar ze met de grond bezig zijn.”
Martin woont er bijna 3 jaar en is heel tevreden over zijn gelijkvloerse huisje met uitzicht op de tuin. Al heeft hij wel een vraag bij de Woningstichting uitstaan om zonnepanelen te krijgen op zijn dak. Zijn wens om de binnenhofjes (tussen de flats op de Rooseveltweg) aan te pakken, komt nu uit.
Hoe Martin dat gedaan heeft?
Martin meldde zijn voorstel op de website van de gemeente via een zogenaamde ‘Melding Openbare Ruimte’. Hij trok regelmatig aan de bel bij de gemeente over de binnentuin. Zelf de tuin onderhouden is lichamelijk te zwaar voor hem. “Ik weet dat de gemeente alles groen wil hebben, maar dit was overdreven. Het gras groeide tussen de tegels en het onkruid was even hoog als de struiken.” De gemeente besloot de drie verwaarloosde tuinen samen met de flatbewoners helemaal op de schop te nemen.
“Ik was verbaasd over de invloed die wij als inwoners hadden om te beslissen over de tuintjes. Het was leuk om het proces te volgen. We hebben twee avonden met de gemeente samengezeten. Op de eerste avond lieten ze het basisonderwerp zien, daar mochten we op schieten. Op de tweede avond kwamen ze terug met een nieuwe tekening waarop we nog wat details konden aanpassen.
Niet alles vind ik leuk, maar daar heb ik begrip voor. Het is me niet gelukt om een pad van 1.80 cm smaller te krijgen. Je hoeft er toch niet met de auto op te rijden?
Ik ben tevreden over het proces. De jeu de boules-baan komt terug, en er komt een pingpongtafel bij. Wij houden wel van levendigheid. We houden ook van kleur. Niet alleen lichtgroen en donkergroen, maar ook de kleuren van bloemen.” Martin kijkt uit naar de zomer. Niet alleen omdat hij graag in zijn tuintje zit, maar ook omdat de vaste koffieclub dan buiten bij elkaar komt.